Erakusketa solairua, Luzetarako solairua

Behe plantaren diseñua, oinplantan diseñatu beharrean nagoen bitartean, topografiaren garrantzi handiarengatik, bigarren solairua sekzioan landu dut, zeren eta sekzio honen azala konstantea izango da hasieratik amaierara. Beraz eta ondorioz sekzio tipo batera iritsi nahiz.

Ikus daitekenez, eraikinak azpitik tartea uzten du, eta bertatik plaza eta parkea zuzenean erlazionatu. Sekzioaren formak, bi gai lantzen ditu, formalki erakargarria izan dadin plazatik eta argi sarrera/uren jaitsiera lortzea. Goiko solairuan altura ia bikoitza izango da, eta estalkia argia izango da, iluminazio naturalaren erabilera potentziatuz. Barruan ez dago komplexutasunik, luzetara gazatzen den esposizio bat da, komunikazio vertikalak agertzen direlarik noizean behin. Behe solairuan sortzen diren eta ateratzen diren bolumenek, parkerantzko bistak eta esposaketaren parte izango diren terrazak billakatuko dira goian.
Azkenik eta elementu berezi bezala erdiko zubitxoa da, niretzat, eta museoaren programa linealak dakarren arazoa sahiesteko, nire hitzetan museoa puntatik puntara lotzen duen autobide bat da, non duen posiziotik (parkearen ikuspegi pribilegiatu bat izateaz gain, museoaren zati bakoitzean erakusten diren gauzak ikusteko eta ondorioz horientatzeko balioko lioke erabiltzaileari.